Kiedy natomiast wielkość daru nadal wzrasta, kiedy więc ralizowane są dla nas coraz wyższe dobra, wówczas sytuacja zaczyna się zmieniać – nasza skłonność do odwzajemniania się życzliwością za życzliwość zanika: za coraz większe dobro odpłacamy coraz mniejszym. A w granicznym wprawdzie przypadku, kiedy to ktoś realizuje dla nas najwyższe dobra, przekształca się ona w postawę, którą – nawiązując do rosyjskiego określania „s Żyru biesifsa” – nazwiemy postawą zbieszenia. Postawa ta polega na tym, że na największą życzliwość odpowiadamy właśnie wrogością, albo inaczej – postępujemy w tym wypadku odpowiednio do kontrprelerencji naszego dobroczyńcy.’