Ewangeliczny model człowieka ujawnił, że postawa człowieka wobec innych ludzi zależy decydująco od ich postawy wobec niego, że tedy natura człowieka jest w ludziach. Ta zasadnicza prawda, jaką przynosi Ewangeliczny model człowieka jest więc związana z wykryciem rzeczywistej, jak można przypuszczać, istotnościowej hierarchizacji zmiennych – jako czynniki główne dla postawy jednostki wobec ludzi wysuwa on, o ile proponowana rekonstrukcja jest trafna, postawy innych jednostek względem niej samej.Pierwsze ograniczenie Ewangelicznego modelu człowieka: obszar zniewolenia. Tym niemniej zależność, jaką Ewangeliczny model człowieka znajduje między postawą ludzi wobec jednostki a postawą jednostki wobec ludzi zdaje się być nieadekwatna.