Jak więc widać, uwzględnienie nie-Ewangelicznego modelu człowieka pozwala na bardziej pogłębioną analizę fenomenu pętli obywatelskiej – okazuje się on nie tylko wynikiem dążenia rewolucjonistów do władzy, ale i wynikiem wzrostu alienacji socjalnej w rezultacie rewolucji, a więc tendencji mas do zbieszenia.Władza jako struktura klasowa i cywilizacyjna. Jeśli przedstawiona powyżej koncepcja stosunków między władzą a społeczeństwem obywatelskim odpowiada rzeczywistości – to znaczy pewnym podstawo­wym składowym rzeczywistości zachowującym się tak, jak to określono przy wprowadzaniu przyjętych założeń idealizujących – to widać z tego, że władza pełni dwoistą społecznie rolę.