Świat osoby, której postępowanie zdominowane jest przez Wartości Społeczne jest terenem sukcesów lub klęsk, dumy lub wstydu – światem bohaterów Conrada i Sienkiewicza, postaci Starego Testamentu i pacjentów Zygmunta Freuda. Być może indywidualizm dziewiętnastowieczny był próbą trwania się z zamknięcia w Standardach Społecznych poprzez ich zaprzeczenie. Tą samą, być może, metodą są tworzone współcześnie kontrkultury. Można by w związku z tym zastanowić się nad tym, w jakim stopniu ideologie rewolucyjne o charakterze doktrynalnym są tylko odwróceniem znaków wartości ideologii zastanej. Nawiązując do wprowadzonego w innym miejscu rozróżnie­nia między twórczością transformacyjną i alternatywną [Obuchowski, 1988] można by powiedzieć, że na tej płaszczyźnie funkcjonowania może istnieć tylko twórczość transformacyjna, a więc powielanie w innym porządu ujęć tradycyjnych, jak na przykład w symbolice Czarnej Mszy.