Przykładem może być realizacja roli przedsiębiorcy kosztem ról rodzicielskich, czy też np. roli władcy kosztem’ roli reprezentanta interesów społecznych, czy wreszciie zamknięcie się w kręgu najbliższej rodziny i wyłączenie (ograniczenie) realizacji ról zawodowych, publicznych itp. Nietrudno zauważyć, iż strategie takie bazują na uaktywnianiu określonych poziomów świadomości bez potrzeby ich konkretyzacji. (2) Jednostka zachowuje się w taki sposób, by zminimalizować występujące konflikty świadomościowe przez „negocjacyjny” wybór optymalnej strategii zachowania. Powoduje to ograniczenie wprawdzie możliwości maksymalnej realizacji preferowanych stanów rzeczy, zapewnia jednak realizację szeregu ról pełnionych przez jednostkę. Wydaje się, iż strategie takie charakterystyczne są dla społeczeństw typu pluralistycznego.
