Powyższe stwierdzenia spotykają się z innym nurtem rozwiiżań nad paradygmatami kulturowymi z których wynika, że jednym ze specyficz­nych standardów ewaluacyjnych jest Standard Normatywny. Zgodność z nim jest czymś oczywistym dla jednostki i nie ma tym samym żadnych specyficznych konsekwencji dla procesu regulacji psychicznej. Natomiast ocena ujemna dokonana za pomocą tego standardu oznacza odstępstwo od normy, że coś jest nienormalne, niezgodne z oczywistością. Wynika z tego szereg daleko idących konsekwencji. W myśl założeń przyjętych przy konstruowaniu ZiMoReP-u istnienie Paradygmatu Kulturowego, do którego odnoszą się Standardy Normatywne jest dane nam subiektywnie jako poczucie normalności świata, w którym żyjemy Sub też jego nienormalności. Jak wydaje się, poczucie to jest dla wielu ludzi podstawą ich generalnego stosunku do rzeczywistości.