Zauważmy przy tym, iż socjologiczne rozumienie podmioto­wości pozwala na uwzględnienie szeregu zjawisk, które wymykają się refleksji teoretycznej przy wyłącznie psychologicznym (indywidualistycz­nym) jej traktowaniu. Obok bowiem rozpatrywania człowieka jako „bytu” w sensie psychologicznym równie uprawnione jest mówienie podmiotowości człowieka jako wytwórcy, obywatela czy konsumenta dóbr kultury, a więc „reprezentanta” okrćślonych grup społecznych konstytuujących społeczeństwo globalne. Co więcej, proponowane ujęcie umożliwia także rozpatrywanie alienacji całych grup społecznych to zarówno grup pozbawionych dyspozycji środkami materialnymi, jak i klas dysponentów, którzy znaidują się w sytuacji podporządkowanej. Można wreszcie rozpatrywać zjawisko alienacji/podmiotowości całych sfer życia społecznego, jak np. ekonomiki w sytuacji podporządkowania sferze politycznej, czy też kultury, nauki itd.