Praca, która będąc podstawowym warunkiem egzys­tencji człowieka przeistacza go – w warunkach produkcji kapitalistycznej w bezwolne narzędzie realizacji celów posiadaczy środków produkcji, stanowi w krytykowanej przez Marksa postaci ładu społecznego, .podstawowy czynnik alienacji robotnika, pozbawiający go jego człowie­czeństwa. Jak pisał w Rękopisach ekonomiczno-filozoficznych »(…) przedmiot, który praca wytwarza, jej produkt, przeciwstawia się jej jako jakaś obca istota, jako siła niezależna od wytwórcy. Produkt pracy jest pracą utrwaloną w przedmiocie, pracą, która przybrała formę rzeczy, jest uprzedmiotowieniem pracy. Urzeczywistnieniem pracy jest jej uprzedmiotowienie. (…) to urzeczywistnienie pracy występuje jako odrzeczywistnienie robotnika, uprzedmiotowienie występuje jako utrata przedmiotu i dostanie się w jego niewolę, przyswojenie – jako wyobcowanie, jako alienacja”.