W czym jednak przejawia się ów alienacyjny, i tym samym ograniczający podmiotowość, wymiar nierównej dyspozycji środkami materialnymi? Cytowany już wyżej Tugarinow pisze, iż „alienacja jest pozbawieniem człowieka wartości” [Tugarinow 1973, s. 192]. Ujęcie takie wydaje się jednak nietrafne. Po pierwsze dlatego, że nie można wyobrazić sobie społeczeństwa, czy grupy społecznej, w których jednostki byłyby pozbawione wartości. Nie można dlatego, że społeczeń­stwo takie nie mogłoby istnieć. Systemy wartości motywują bowiem poszczególne jednostki do podejmowania działań, £d których zależy m.in. utrzymywanie się społeczeństwa. Inną jest rzeczą, do czego powrócimy w dalszej części, to, iż mogą to być wartości me odpowiadające „istocie” człowieka czy – mówiąc bardziej konkretnie – ograniczające jego podmiotowe bycie w świecie.