Podkreślić tu należy mediujący – wedle Webera – charakter biurokracji, doprowadzający do uzgadniania interesów posz­czególnych grup społecznych. Jednakże sama biurokracja jako grupa społeczna wytwarza własny typ interesów, związany z utrzymaniem i rozszerzaniem organizacji biurokratycznej [por. np.: Galbraith 1979], Wiąże Si? to z systemem awansów, korzyści materialnych itp. Wzrost organizacji i śtwarzanie optymalnych możliwości awansu charakteryzuje w tej grupie racjonalność grupową. W sytuacji, gdy następuje zdominowanie całego życia społecznego przez działalność biurokracji, racjonalność działań jej członków ogniskuje się wokół innego interesu, jakim jest maksymalizacja obszarów regulacji władczej [Nowak 198 , 19831 Także tutaj, podobnie jak w wypadku sfery ekonomicznej, is o ną rolę odgrywa mechanizm konkurencji.