Rozpocznijmy od dziedziny najlepiej chyba „opracowanej” teoretycz­nie, od ekonomii. W tradycji marksistowskiej i nurtach, które czerpią zeń inspirację główna uwaga koncetruje się na praktyce podstawowych w tej dziedzinie grup społecznych zapoznając działania indywidualne. Przyjmuje się, iż działania kapitalisty i robotnika jako pewnych „typów idealnych” [por. Nowak 1977, s. 12-13] pozwalają – w granicach dopuszczalnych teoretycznie – wyjaśniać zachowania jednostkowe. Tymczasem indywidualny wytwórca kieruje się dążeniem do wytwarzania towarów. W tym względzie liczą się przede wszystkim wartości użytkowe towarów, mechanizmy rynkowe itp. wielkości determinujące jego zachowania produkcyjne.