Mechanizmy rynkowe, wśród których podstawowym jest mechanizm konkurencji, powodują, że konstytuuje się grupa wytwórców, których działania ogniskują się wokół pewnej funkcji, jaką jest maksymalizacja zysku. Indywidua działające zgodnie z wymogami owej funkcji wypierają tych, którzy nie są w stanie podporządkować się jej wymogom. Jednostki „uczą się”, że utrzymanie zajmowanej pozycji wymaga podejmowania działań zgodnych z interesem całej grupy. Przeto przedstawiciel klasy właścicieli wchodzi do tej klasy wtedy, gdy realizuje intere.s swej grupy społecznej, tj. maksymalizuje zysk, który jest wartością podstawową w hierarchii wartości właścicieli środków produkcji [por. Buczkowski 1977], Zatem w całej grupie społecznej upowszechniają się te działania, które prowadzą do najwyższych zysków, a nie te, które zapewniają wytwarzanie towarów najbardziej użytecznych. Możemy więc powiedzieć, że działanie właścicieli środków produkcji jest racjonalne wtedy i tylko wtedy, gdy maksymalizuje interes tej grupy, tj. zysk.