Stosuje się ona zatem do zasady irracjonalności: (iR) ze zbioru alternatywnych czynności podejmuje się tę o której sądzi się, że doprowadzi do rezultatu najniżej cenionego w świetle preferencji darczyńcy.Nie-Ewangeliczny model człowieka pociąga więc tezę, że postępowanie ludzkie podlega zasadzie racjonalności (R) tylko w pewnym zakresie (obszarze normalnym). W innych natomiast podlega ono już to zasadzie kontrracjonalności (kR) (obszar zniewolenia), już to zasadzie irracjonal­ności (iR) (obszar zbieszenia).Rozpatrzmy teraz kwestię obowiązywania tych zasad na poziomie makrospołecznych stosunków między władzą a społeczeństwem obywa­telskim. Rzecz oczywista, chodzić będzie o obowiązywanie w sensie odpowiadania typowemu sposobowi zachowania jednostek („statystycz­nie”, nie „deterministyczne”).